૧
|
[ સં. ] |
पुं. |
એક જાતનો રુદ્રગણ.
|
૨
|
|
पुं. |
મૂર્છા પ્રાપ્ત થવાનો એક જાતનો મંત્ર.
|
૩
|
|
न. |
એક જાતનું અસ્ત્ર. તે ચલાવવાથી શત્રુ નિંદ્રાગ્રસ્ત થઈ લડવાનું છોડી બગાસાં ખાવા લાગે, સૂઈ જાય અથવા શિથિલ થઈ જાય. વિશ્વામિત્રને આ અસ્ત્ર ઘોર તપશ્ર્ચર્યાને પરિણામે અગ્નિ પાસેથી મળ્યું હતું. જ્યારે રામે તાડકા વગેરેને માર્યાં ત્યારે વિશ્વામિત્રે પ્રસન્ન થઇને મંત્ર સહિત તે અસ્ત્ર રામને આપ્યું હતું.
|
૪
|
|
वि. |
બગાસું ખાનાર.
|
|