૧
|
[ સં. ] |
पुं. |
એક જાતનો રતિબંધ.
|
૨
|
|
पुं. |
કારીગર.
|
૩
|
|
पुं. |
ચોર.
|
૪
|
|
पुं. |
જેનામાં મોટા શહેરના દુર્ગુણો આવી ગયા હોય એવો માણસ.
|
૫
|
|
पुं. |
પોલીસનો સરદાર.
|
૬
|
|
पुं. |
રાજધાની તથા મોટાં શહેરોની વસતી ગણતરીનું કામ કરનાર અમલદાર.
|
૭
|
|
पुं. |
વિદગ્ધ પુરુષ; ચતુર આદમી.
|
૮
|
|
पुं. |
શહેરનો સૂબો; નગરનો શાસનકર્તા; પાટનગરને માટે બધા ગૌણ અધિકારીઓ ઉપર દેખરેખ રાખનાર, સુલેહ સ્વચ્છતા વગેરે જાળવનાર એક મુખ્ય અધિકારી.
|
૯
|
|
पुं. |
શહેરી; નગરમાં રહેતો માણસ.
|
૧૦
|
|
पुं. |
શિલ્પી.
|
૧૧
|
|
न. |
નગર ઉપર નાખવામાં આવતો કર.
|
૧૨
|
|
न. |
સૂંઠ.
|
૧૩
|
|
वि. |
નગરનું; શહેરનું.
|
૧૪
|
|
वि. |
પ્રવીણ; કુશળ; ચતુર.
|
૧૫
|
|
वि. |
વિવેકી.
|
૧૬
|
|
वि. |
સામાજિક.
|